Hoş göreceğini
Göz bebeklerinin siyahından
Anlamıştım
Damarlarında dolanan kanın
Mor renkli olduğunu da...
Anlamak değil bu aslında
Bilmek de değil
Çok başka
İnsanların göremeyeceği gözlerimle
Gördüm
Kalp atışlarım onun
Yutkunuş ritmine uyum sağlıyor
O kalbim ki
İçimde sayısız çukur açsanız
Bulamazsınız
Kan gölüne çeviriyor dünyamı
Her damlada
Karanlığın önünde küçülüp
Gülümsüyorum
Tanrı'dan bir kadeh daha
Şarap diliyorum
En günah olanından
Şarap bitince de
Affolunmayı dileyeceğim
Ki bir hiç olduğumu
Bir kez daha göreyim
Onun bana hiç olmayı sevdirişleri
Elinizi uzatsanız
Toz bulutuna dönecek olan bedenimi
Titretiyor
Mevsimleri reddediyorum
Birlikte susmalarımızın
Ve yalnız oluşlarımızın
İsimleri unutuşumuzun
Sonsuzlukta nefes alışımızın
Olanak verdiği bir
Üşüme bu
Gözlerimi o görüyor
Kalbimi o buluyor
Bedenime o dokunuyor
Gökten gözyaşlarım dökülüp
Dünyamızın papatyalarına
Hayat verirken
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder